skand
Encyklopedia PWN
archeol. grupa kulturowa późnego okresu wpływów rzym. i wczesnego okresu wędrówek ludów (koniec II–pocz. VI w.), występująca na obszarach Pomorza Zachodniego i Pomorza Środkowego;
prozaik fiński, tworzący w języku szwedzkim, krytyk, reżyser i scenarzysta filmowy;
język z grupy skand. (nordyckiej) języków germańskich (skandynawskie języki), używany w Danii i południowym Szlezwiku-Holsztynie (Niemcy);
Edgar, ur. 943 lub 944, zm. 8 VII 975,
król Anglii od 959, syn Edmunda I, ojciec Edwarda Męczennika i Ethelreda II;